αὐτεπαίνετος

αὐτεπαίνετος
αὐτεπαίνετος, ον (αὐτός, ἐπαινετός ‘laudable’) adj. (not yet found elsewhere) praising oneself subst. 1 Cl 30:6.—DELG s.v. αἶνος.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”